SOSYAL toplum içerisinde yeri ve makam sahibi olan insanların sıradan biri gibi davranmaları her zaman yadırganır.
Şayet bir şekilde bir görev edinmiş ve herhangi bir meziyetinizle toplum önüne çıkmışsanız artık herkes gibi davranamazsınız.
Ne sevincinizi.
Ne üzüntünüzü.
Ne coşkunuzu abartılı paylaşamaz, hissiyatınızı belli edemezsiniz..
Önce insan olmak.
Beşeri olmak ve gereklerini yerine getirmek mecburiyetinizdesinizdir.
Bir anlamda beşeri olmak, insan olmak ve adam olmak anlamıyla eşdeğerdir..
Kimseyi sevmek.
Kimseyle dost, arkadaş olmak zorunluluğunuz yoktur.
Ama beşeri insan olmanın gereği, duygularınızı saklamayı becerebilmeli ve temsil kabiliyetinin gereğini yerine getirebilmelisiniz..
Çarşamba günü Asarcıklılar Derneği’nin Gebi Caddesi’ndeki yeni yerlerinin açılışına gittim.
Derneğin Başkan Yardımcısı Hamza Oytun, inşaat sektöründe benimle 8 sene çalışmış bir kardeşim.
Uzun yıllardır görmemiştim davet edince gittim.
Çok sevindi uzunca bir muhabbet ettik.
Beni protokolün oturduğu masaya almak isteyince kabul etmeyip dışarıda bekleyen insanların arasında kalmayı tercih ettim.
Bir müddet sonra İlkadım Belediye Başkanı Necattin Demirtaş geldi.
Önce kendisine ayrılan yere doğru yönelmişken sonra siyasetçi olduğunu hatırlayıp geri dönüp tek tek herkesin elini sıkmaya başladı.
Benim yüzüme dahi bakmadan geçip, sağımdaki şahıstan itibaren sonra el sıkmaya devam etti.
Neden böyle davrandı bilmiyorum.
Ya, yüzüme bakacak yüzü yoktu.
Ya da, kendi kadar hareket etmeyi tercih etti.
Üzüldüm mü?
Hayır!..
Ama hayret ettim.
Zira kendisiyle hiçbir meselem yok.
Hatta ne küçüğüyle, ne büyüğüyle bir meselem yok.
Allah hepsinin yolunu açık etsin.
Ama başta da dedim ya;
Beşeri olmak;
Önce insan olmak,
Adam olmak, demek..
Ama sevgili başkan bir hususu unutuvermiş;
‘MAKAM insanı koltuk sahibi yapar sadece.
ADAM olmak ise başka bir şeydir.’
Nokta!..N.S