GÖZLERİNİ semaya çevirir her insan.
Dalar, gider derinliklere.
Özlemini duyduğu şeyleri arar.
Aradığı farklıdır ama herkesin.
Kimi umudu.
Kimi parayı.
Kimi kaybettiği anayı.
Kimi aşkı.
Kimi sevgiyi arar.
Aradığını bulur mu, bilemem.
Ama aramak umuttur.
Yılbaşı bileti gibi aynı!
Çıkmaz dersin ama almadan da umudun olmayacağını bilirin.
İşte öyle bir şey;
'Arayıp da bulamamak!'
Yakındayken kolaydır erişmek.
Ama uzak kaldığında sevgi de umut da ıraklaşır.
Kendinle kalmasını bilene.
Yalnızlıkları rehber edinene.
Aradıklarını dert etmemeye alışık olanlardanım diye düşünsem,
Düşünseniz;
Birçok problemi aşmış olursunuz.
En azından özlemi.
Erteleyince bir gün çıkıp, gelecek özlemi.
En azından bu ikilemi yaşamıyorsun;
Ne tuhaf değil mi?
Dokunamıyorsun.
Koklayamıyorsun.
El ele tutuşup, yürüyemiyorsun.
Ama seviyorsun.
Her şeyde O'nu buluyorsun.
Şarkılarda, şiirde.
Her şeyde…
Aşk var, sevgi var ama O yok!
Arayıp bulamadığını her şey gibi!