İNSANLAR yıllarca çalışıyor, kazanıyor ve para sahibi oluyor.
Helal kazançla bu duruma gelenlere, ne yapacaklarını, paralarını nasıl harcayacaklarını söylemek haddim değil.
Kiminin hesabını yapamayacak kadar parası da olabilir.
‘Çoluğu, çocuğu sevinsin’ derim.
İşte sevinmek kelimesinden yola çıkarsak;
Maddi gücü yerinde olan insanlarımızın hayatın sillesini yemiş…
Bir şekilde düşkün kalmış…
Kendi gücüyle geçinecek güce ulaşamamış…
Hatta çoluk, çocuk yatağa aç girmiş insanları düşünüp, sevindirdiklerini duymak isterdim.
Öyleleri var ki aramızda,
Aylarca et yüzü görmemiş…
Düzenli yemek yiyecek paraya sahip olamamış…
Sabah okula giden çocuğunu harçlık edecek nakte sahip olamamış…
Bayramda, seyranda vitrinlere takılıp kalan aile efradını sevindirecek harcamayı aklına bile getirememiş…
İmkansızlıklar nedeniyle her öğününe ekmeği katık yapıp, karnını doyurmaya çalışmış…
Yüzlerce, binlerce insanımız var.
Aradan on yıllarda geçse yukarıda saydığım imkan ve hasletlere asla sahip olamayacaklar.
Bunları yazmaya aşağıda sizlerle paylaşacağım metni itti beni:
“Sevgili dostlarım. Merhaba hanımlar, beyler.
Sizinle bugün dikkatimi çeken bir konuyu paylaşmak istedim.
Marketlerde üniversiteli gençlerimizi yemek alışverişi yaparken görüyorum.
Ellerinde 1 soğan, 1 paket makarna, 1 paket hazır çorba.
Hemen fark edersiniz zaten, grup halinde oluyorlar.
3 veya 4 gencecik çocuklar.
Olurda rast gelirseniz, imkânı olanlarınız kasada onların almış olduklarını da ödeyin. İnanın yüzlerinde oluşacak mutluluğa paha biçilemeyecektir.
Onlar mutlu, sizler mutlu çıkıyorsunuz marketten.
Bir farkındalık oluşturmak için paylaştım.
Bazen dikkat edemiyoruz etrafımızda olan, bitene.
Ama bu gençler varlar.
İyilik bulaşıcıdır, hepiniz sevgiyle kalın’ diye bitiyor makale…
Hani diyorum, bizim her hafta buluşup, birbirini ağırlamayı adet edinmiş iş insanlarımız acaba böylesi bir iyiliğin farkına varırlar mı?
Veya kendilerinin yiyemediği, çöpe atılacak çeşitli gıdayı her hafta tespit edecekleri fakir, fukarayla paylaşırlar mı?
Ne bilim, aklıma böyle düştü.
Yazayım istedim.
Belki sizin de aklınıza düşer!
