HAYATA neden gedik ki sanki?.
Elimiz, avucumuz dolu muydu gelirken?..
Hangi sevgileri doldurmuşlardı ki, küçücük yüreğimize?..
Bir söz mü vermiştik, konuşmayı bilemezken?..
Ya da, sözleşme mi imzaladık, bu dünyanın tüm acılarını omuzlarımıza yükleyeceğiz diye?..
Biz mi umutlandırdık tüm sevdaları, karşılık bulacak diye?...
Karşılık veremediğimiz aşklar mı yarattı, kara sevdalıları?...
Her üzüntünün, kederin müsebbibi biz miydik?.
“Biz mi aldık”, gönüllerden tüm neşeleri?..
Kalplere karalar çalan karamsarlıklar, bizim eserimiz mi?..
Kimin umursamazlığıyla yaratıldı küskünlükler?..
Her akan gözyaşının pınarlarını, bizler mi doldurduk?...
Aranılmayanken, aramayanlardan mı olduk?..
Bütün başarısızlıkların, tüm mutsuzlukların sahibi biz miyiz?..
Sesimiz, soluğumuz çıkmıyor diye çok mu kabahatliyiz?..
Varsın, olsun..
Suç da, kabahat da bizim olsun!..
Siz,sizler...
Hayatta her şeyi kendinden menkul bilenler..,,
Meraklanmayın!.
Biz üstleniriz dünyanın dertlerini..
Yerinize ağlar..
Yerinize kahrederiz..
Var olun,..
Yaşayın..
Mutlu olun, yeter!..
Yetmezse;.
Satılık mallarım var benim!..
ARKADAŞLIĞI satıyorum.
DOSTLUĞU,.
SEVGİYİ....
VEFAYI,...
AŞKI satıyorum..
Yanında, bir ‘ÖMÜR’de bedava..
YETER mi?.....