DÜN bu köşede yayımlanan, “TRAFİK DENETLEME MÜDÜRLÜĞÜNE İŞ DÜŞÜYOR” başlıklı yazımın bu kadar çabuk reaksiyon göreceğini hiç ummamıştım.
Hayat ve geleceğimize dair beklentilerimiz ve umutlarımız çocuklarımızın üzerine kurulmuşken…
Onların hayatını tehlikeye atacak davranışlardan öncelikle ebeveynlerin uzak durması ve titiz davranışlar içerisinde olmaları gerektiğini belirtmiştim.
Çocukları yaya iken, trafiğin seyrettiği taraftan yürütmek,
Onları ön koltukta, üstelik emniyet kemerlerini dahi bağlamadan yolculuğa sürüklemek,
Üstelik bir anne, baba olarak bunun geleceğe yönelik ne denli büyük bir tehlike olduğunu hissetmemek,
Doğrusu sorumlu bir anne, baba davranışı olmasa gerek diye düşünerek yazmıştım yazıyı ve Samsun Emniyet Müdürlüğü Trafik Denetleme Şube Müdürlüğü’nü bu anlamda göreve davet etmiştim.
Sabah sürpriz bir telefon aldım.
Arayan Trafik Denetleme Şube Müdürümüz Sayın Zafer Yazıcıoğlu idi.
Yazımı okumuş, sağ olsun çok değerli bulmuş.
Teşekkür etti önce.
Sonra kendileri açısından daha neler yapabilirizi desteklemek anlamında Trafik Eğitim Şube Müdürlüğü’nü aradığını söyledi.
Birçok çalışma yapılıyor hem Eğitim Şube, hem de Deneteme Şube Müdürlüğü tarafından.
Sayın Yazıcıoğlu diyor ki;
“Evet çalışmalarımız, denetlemelerimiz, eğitimlerimiz devam ediyor ama bunları duyurmak ve daha geniş kitlelere ulaştırmak için mutlaka basına ihtiyacımız var. Bu anlamda yazınızı çok değerli buldum ve bizzat teşekkür etmek için aradım.”
Ben de nezaketi için kendisine teşekkür ettim.
Bir birey olarak toplumun hangi kesitinde görev yapıyorsak yapalım, geleceğimiz çocuklarımızın güvenli ve eğitimli bir şekilde büyümelerinden ve toplu hizmetine girmelerinden sorumluyuz.
Bugün alacağınız küçük bir önlem, yarınlarda büyük üzüntüler doğuracak tehlike ve kayıpların önüne geçecektir.
Öncelikle bunun bilincinde olmalıyız.
Sayın müdürümün de dikkat çektiği gibi;
Büyük can kayıplarının yaşandığı vakalar hepimizi üzüyor ve canımızı yakıyor.
Ama işte o küçük önlemlerle önüne geçebileceğimiz, çocuklarımızın başına gelecek trafik kazalarının neden olduğu can kayıplarını nedense aynı ölçüde önemsemiyor ve geçiştiriyoruz.
Ortak tespit ve bulgumuz, bu anlamda yapılacak eğitim çalışmalarıdır;
Ailede eğitim.
Okulda eğitim.
Hayatın devamı sürece bu eğitimin desteklenmesi ve sonuçların denetlenmesi.
Ve çocuklarımızı trafik bilgileriyle donatma,
Kırmızı ışık bilinci.
Ön koltukta oturmama.
Oturduğu koltukta emniyet kemeri takma hassasiyeti.
Kucaktayken oluşan bir kazada oluşacak üzücü sonuçların ve can kayıplarının yaratacağı acıların, yaşanmadan hissedilmesi.
Sonuç, ‘Topyekün eğitim.’
Bu konuda son derece açık ve netim.
Söz konusu olan insan hayatıysa;
“Köşem her zaman emrinizdedir…”
