BİLİYORUM zaman zaman hepimiz yaşıyoruz.
Hayatın bize getirdikleri yaşam direncimizi kırıyor.
Gardımızı düşürüyor ve yarınlara umutla bakmayı terk ediyoruz.
Belki bugünden daha fazlasını hak ettiğimizi düşünerek.
Ya da neden bizden ötesini yaşayanlar gibi olamadığımıza olan hasrette.
Oysa hayata bağlanmak ve umudu terk etmemek için çok nedenlere sahibiz..
Nedense fark edemiyoruz.
Yaşama küsme hakkınız yoktur.
Neden böylesine mutsuzsunuz?
Nasıl bu denli karamsar olabiliyorsunuz?
Belki yaşantınızdan memnun değilsiniz,
Belki çevrenizden...
Belki sahip olamadaıklarınızdan.
Sizi mutsuz eden kazancınız mı?,
Ya da kendinizi beğenmiyorsunuz...
Oysa...
Öylesine değerlisiniz ki.
Örneğin gözleriniz...
Gözlerinizi kaça satarsınız?
Sahi satar mısınız?
1 trilyon?
2 trilyon?
5 trilyon?
Satarsınız...
İşte zenginsiniz...
Ama...
Bu servetle erişeceğiniz dünyayı görmedikten sonra, paranın bir değeri var mı?
Ya da derdiniz para değil...
Başarı ve saygınlık.
Size gözlerinizin karşılığında bir şirketin genel müdürlüğünü verseler kabul eder misiniz?
Cevabınız "Hayır" değil mi?
O halde siz; aslında hem zengin, hem başarılısınız.
Yeter ki,
Allah'ın size verdiği bu değerlerin bilincinde olun.
Bunları görebileceğiniz bir başarı için hayata geçiriniz.
O halde....
Asla umutsuzluk yok !
Çünkü vazgeçemeyeceğiniz ve başkalarının sahip olamadığı değerleriniz var sizin.
Mutlu pazarlar dileğiyle….