KORKULMASI gereken an, her şeyin bittiği düşünüldüğü an başlar.
Dikkati dağılır insanın…
Tedbirleri gevşetir…
Kuralları göz ardı etmeye başlar.
Sanırsın ki mikrop dediğin bir yolcu otobüsüdür.
Yolcusunu bırakıp yola devam eder.
Öyle değildir oysa…
Mikrop sinsidir.
Unutulduğu, hafife alındığı anı bekler
1 Temmuz itibariyle pandemi sürecinde yeni dönemin başlayacağı ilan edildiğinde işte böyle oldu.
Yollar, ormanlar, deniz kenarı, alışveriş merkezleri sanki bir yıldır hiçbir şey yaşamamışız gibi lebalep doldu.
Düğün dernekte halaylar artık omuz omuza çekilmeye başlandı.
Maskemi çekmesem de olur, havasına girildi.
Peki, ne oldu?
Kovid-19 vakalarında artış gösteren iller arasında sayılmaya başladık.
Şimdi ben, ‘Aman dikkat!’ desem ne olur?
Sen tedbiri elden bırakmaktan vazgeçmişsen…
Seni gevşemeye bırakanlar, her şeyi güllük gülistanlık göstermeye başlamışsa...
‘Babalar gibi aşımı da oldum, bana ne olur?’ demeye başlamışsan…
Olan yine bize olur.
Aha da vakalar artışa geçti.
Siz siz olun yaşananları şaka kabul etmeyin.
Benden söylemesi, dikkatli olun.
Tedbiri de alacak sizsiniz.
Boşlayıp ceremesini çekecek olan da…
Varın iş işten geçmeden süreci dikkate alın.
Yoğun bakımlarda yatan…
Entübe olup bu hayatta göçenler de sizin, benim gibi birileriydi.
Gelin, hayattan vazgeçmeyin.
‘Yaşamak güzel’ deyip kefaret ödemeyin.