İnsanlar daima yüksek, temiz ve kutsal amaçlara yürümelidirler.
Bu hareket şeklidir ki insan olanın vicdanını, beynini ve bütün insanî kavramını tatmin eder.
Bu şekilde yürüyenler, ne kadar büyük özveride bulunurlarsa, yükselirler ve bu hareket şekli kesinlikle açık olur.
Çünkü alnı açık, beyni açık, kalp ve vicdanı açık insanlar tarafından yönetilen toplumlar ancak bu anlamda hareketlerin izleyicisi olabilirler.
Fikirlerini, duygularını ve girişimlerini gizli tutanlar, gizli yollar uygulamaya kalkışanlar, kesinlikle utanma ve sıkılmayı gerektiren, akıl ve mantığın dışında hareket edenler olabilirler.
Bu gibi işlere girişenlerin sonu en geç, acıdır. 1926 (Atatürk’ün S.D. III, s. 80-81)
Bizim yüzümüz, her zaman temiz ve lekesiz idi ve daima temiz ve lekesiz kalacaktır.
Yüzü çirkin, vicdanı çirkinliklerle dolu olanlar, bizim vatanseverce, vicdanlıca ve namusluca hareketlerimizi, küçük ve çirkin tutkuları yüzünden çirkin göstermeye kalkışanlardır. 1927 (Nutuk II, s. 882)
Milletin içinde serbest bir birey olmak kadar dünyada mutluluk var mıdır?
Gerçekleri bilen, kalp ve vicdanında manevî ve kutsal hazlardan başka zevk taşımayan insanlar için, ne kadar yüksek olursa olsun, maddî makamların hiçbir değeri yoktur. 1922 (Nutuk II, s. 663)
Milletin kişilere, kendini unutacak ve kendini kaptıracak kadar tutkun olması, iyi sonuç vermez.
Bunun tarihte örnekleri çoktur. 1908 (Atatürk’ün S.D.V, s. 112)
Milletimiz her güçlük ve zorluk karşısında, durmadan ilerlemekte ve yükselmektedir.
Büyük Türk milletinin bu yoldaki hızını, her yolla artırmaya çalışmak, bizim, hepimizin en kutlu görevimizdir.
Gerçekten memlekete hizmet etmek isteyenlerin kalbi açık olmalıdır; açık söylemelidirler.
Millet ile milleti yönetenler çok açık görüşmelidirler.
Olan şeyler ve yapılacak şeyler olduğu gibi ifade olunmalıdır.
Yoksa safsatalar ile milleti aldatmak, onu birbirine düşürmek demektir.
İlkemiz, daima millete karşı gerçekleri ifade olmalıdır.
Milleti aydınlatma, bu demektir.
Millete gerçeği açıklayanlar, kendilerinin de aldanmadığına emin olmalıdır.
Arkadaşlar, benim bütün yaşamımda izlediğim yol budur!
Hayatta en fena şey ikiyüzlülüktür.
Gerçek ne olursa olsun ikiyüzlüler, onu temizlik ve saflık görünümüne bürünerek saklamaya çalışırlar ki, bu büyük bir tehlikedir. (Kılıç Ali, Atatürk’ün Hususiyetleri, 1955, s. 118)