HERKES yaşadığını bilir bu hayatta..
Kimse onun kadar üzülmemiş.
Kimse onun kadar kahır çekmemiş.
Kimse onun kadar yalnız bırakılmamış..
Hiç kimse onun kadar çaresiz kalmamıştır...
Bazen karalar çalması ondandır diye düşünür hep.
Yaşadıklarını milyarlarca insan içinde sadece kendine biçilmiş kader olarak görür.
“Ağrısı neredeyse canı da oradadır” denilir insan için..
Parmağının ucundaki sızı neyse,
En çaresiz illetinde bir bedene çektirdiği aynıdır!
İşte o nedenle,
Gözünün feri sönmüş insanın neler çektiğini,
Çekmeden bilemez insan..
Hepimizin iyi olması,
Bu dertlerden uzak durması,
İlletlerle boğuşmuyor olması,
Sonsuz bir tebessüm ve mutluluk..
Ömrün her anında sağlık,
Mümkün mü?
Değil !
Öyle olsaydı..
Ne bu kadar hekim başımızda..
Ne de, mezarlıklar bu kadar dolu olurdu..
Ben ağlamayı sevmem..
İçime akar gözyaşlarım..
Ne sevindiririm.
Ne de ,üzerim..
Acılar can yaksa da,
Hatırladıkları gibi eğilmemiş, bükülmemiş..
Dimdik görsünler isterim..
Ne diyor şair;
Mademki geldin bu dünyaya.
Gideceğini de bileceksin..
Ben ağlamayı sevmem..
İçime akar gözyaşlarım, belli etmem.
Dudaklarımda, gözlerimdeki gibi kuru bir gülümseme.
Üzmeden..
Ağlamadan..
Çeker,, giderim….
Hepinize sevdiklerinizle mutlu, uzun ve sağlıklı günler dileğiyle,
İyi Pazarlar..
Nusret günaydın allah hepimize sağlıklı yaşama versin.ölümden kaçamayız ama sıralı ölüm olsun.kimse ağlamasın.sevgiler