BÜYÜK PROJELERİ kim istemez?
Hangi kent yaşayanı hayatını kolaylaştıracak, Samsun’u mega ve modern projelerle başka kentlere bağlayacak düşüncelere evet demez?
Kim demez ki?
Ama eyleme geçmeyen, sadece kağıt üzerinde proje olarak kalan kısmı hep, zamanında ağza çalınan bir parmak bal misali kalmıştır.
Devlet hayal kurmaz oysa.
Düşünür…
İlgili bakanlığa talimat verir.
Projelendirir.
Bütçeye koyar.
İhale eder.
Yapar, hizmete sokar.
“Cebimde olmayan benim değil” misali yıllardır temcit pilavı gibi ısıtılıp ısıtılıp önümüze konulan proje eskilerinden sıkıldık artık.
Hele içlerinde birisi var ki gelen söyledi, giden söz verdi.
Ama bir türlü hayata geçmedi.
“Hızlı Tren Projesi.”
Gerçekleşse, Ankara’ya kadar hızlı gideceğiz.
Hızlı gitmek önemli değil.
Çorlu kazası hafızalardayken, sağlıklı ulaşmak önemli elbette.
Yıllardır konuşulur bu proje.
Hızlı Tren düşünüldü!
Hızlı Tren projelendirildi!
İhale edildi, edilecek!
Eli kulağında, yapılacak!
Hep , “Cek, cak!”
Sonuç, her seferinde yeni umutlar.
Ama azıcık incelediğimizde gördük ki yapılan projesinin ihale safhasında olduğu ve ilgili bakanlığın yatırımlarında bu projeyle ilgili bir bütçe olmadığı…
Şimdi bakıyoruz yine aynı sözler.
Hızlı tren yapılacak!
Keşke yapılsa…
Mutlu olur, gurur duyarız.
Ama her gelenden aynı sözleri duyunca başka bir söz geliyor akla;
“Benim oğlum bina okur. Döner döner yine okur.”