TANIDIĞIMDA, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin İntern doktorlarından biriydi.
Hiç unutmuyorum 12 Eylül 1980 sabahı beraber sokağa çıktığımızda bizi eve dönmemiz için ikaz eden askerleri görünce hem şaşırmış, hem sevinmiştik.
O gün, bugün tam 40 yıllık bir dostluktan bahsediyorum.
Karşılıksız…
Riyasız…
Sadece sevgi, anlayış ve yardımlaşma dolu bir 40 yıl.
Opr. Dr. Alaaddin Balcı’dan bahsediyorum.
Benim bu kentteki en önemli sırdaşımdan...
Birbirimize dair bildiğimiz çok şey var.
Hep bizde kalan ve kalacak şeyler onlar.
Başımız sıkıştığında aranacak başka birine ihtiyaç olmasın diye birbirimizle paylaştığımız…
45 yıllık meslek hayatımın sonunda kendime ve oğluma bir ev yapmak için aldığım arsa onun da evinin bulunduğu arsaya bitişik oldu.
Bunca yıl sonra yeniden komşu olduk.
Gelişime en çok sevinenlerden oldu başkaları sevinmese de!
Akşamları köpeğiyle ilgilenmeye geldiğinde oturur laflarız biraz.
Çay demler, keyif yaparız.
Ama bu ara keyfimiz kaçtı.
Alaaddin bu ara rahatsız.
Genetik mirasları var sağlık açısından...
Ve bugün Ankara’da kroner bypass ameliyatı olacak.
Geçen gün aradı köpeğini emanet etmek için ve sosyal medya hesabından tüm dostlarından istediği gibi benden de helallik istedi.
Anamın ak sütü gibi helal olsun elbette ama daha beraber keyif alacağımız çok günler olacak.
Biliyorum zor bir ameliyat ama gücü seninkine eşdeğer değil.
Olacak, iyileşecek ve aramıza döneceksin.
Yıllarca emek verdiğin hastanen, hastaların seni bekliyor.
Umarım onları fazla bekletmezsin.
Kendi adıma böyle bir beklentim yok.
Çünkü eskisinden daha sağlam ve sağlıklı döneceğini biliyorum.
Geçmiş olsun kardeşim ve Allah yardımcın olsun.