TRABZONSPOR ve Samsunspor yıllar sonra kupa ayağındaki bir maçta karşı karşıya geldiler…
Her iki takımda hafta sonu oynayacakları maçları düşünerek kadrolarında derin rotasyonla maça başladılar.
Tabi bu rotasyon daha çok Trabzon’un işine yaradı.
Trabzonspor’un kadro kalitesini Samsunspor’la karşılaştırmak yersiz.
Hele hele rotasyonlu bir kadro ile sahada yer alan Samsunspor’un, Trabzonspor karşısında tutunmasını beklemek hayalcilik olurdu.
Önce orta sahada üstünlüğü ele geçirdi bordo-mavili takım.
Sonrada üçüncü bölge oyuncularının etkili oyunlarıyla da sonuca gitmekte zorlanmadı.
Bakesatas önderliğindeki orta saha etkinliği ileride Umut ve Naci ile sonlanan ataklara dönüştü.
İlk yarıda bu futbolcuların ayağından gelen iki golle 2-0 bitti.
İlk yarıda üçlü defans oyununu tercih eden Hüseyin hoca, ikinci yarıda dörtlü defansa dönse de değişen bir şey olmadı.
Ancak Fofana’nın oyuna girmesi ile etkili olmasına rağmen bu değişiklikte kırmızı beyazlıların sonuca gitmesine yunun sonucuna etki etmesine yetmedi.
Samsunspor adına yıllar sonra gelen bu maçta amaç belki iyi bir sonuç almaktı ama iki takım arasındaki güç farkı amaçlananla beklenenin farklı olmasına neden oldu.
Samsunspor’u deplasmanda yalnız bırakmayan taraftarın ve camianın bu maçın sonucuna çok takılmaması lazım.
Öncelikle Samsunspor’un, Trabzonspor gibi kupada çok daha ileriye gitmek gibi bir düşüncesi yok.
Ama kendi liginde olmazsa olmazları var.
Bu nedenle kupa maçını unutarak hafta sonu Adanaspor maçına kilitlenmeleri gerekir.
Bu maçta değişik bir sonuç çıksa herhalde herkes için sürpriz olurdu.
Çünkü kadro derinlikleri ve oyuncu kaliteleri farklıydı.
Yürünen hedefler farklıydı.
Oyun anlayışları ve oyun kalitesi farklıydı.
Hal böyle olunca ortaya çıkan sonuçta çok yadırganmadı…