NE bekliyordunuz hayattan?
Ne buldunuz?
Çocukluktan, delikanlılığa…
Genç kızlığa…
Ergenlikte, erişkinliğe geçtiğiniz yıllar döneminde ne beklediniz?
Zenginlik?
Para?
Şan, şöhret?
Makam, güç?
Saygınlık, birikim?
Sahi ne beklediniz?
Elde ettikleriniz mutlu etti mi sizi?
Nasıl bir dünyada yaşadığımızın farkında mısınız?
Yaşamı beraber paylaştığınız insanların peki?
Kim ne istiyor?
Kim ne bekliyor sizden?
Ne yaparsanız makbulsünüz?
Ne, sizi kötü kılıyor?
Bu soruların cevabını herkes kendine göre verecek tabii…
Ama kişiler sizi veren tarafınızla benimseyip, kucaklamışlarsa…
Alamadıklarında bilin ki kötü ilan edecekler.
Siz hayat boyu onlar için koşturup, dertlerine ortak olmak için çabalarken onlar sizi umursamayacaklar!
Ne yersin?
Ne içersin?
Var mı bir derdin, dert etmeyecekler bile…
Lazım olduğunda aranacaksın.
Sonrasında, adın anılmayacak bile!
Unutma sen…
Senden istediklerini alabildikleri kadar, sensin…
Çünkü senin ne istediğini bırak sormayı…
Akıllarına bile getirmeyecekler.
Peki, tamam anladık da…
‘Sen ne istiyorsun?’ diye soracak olursanız…
Söyleyeyim;
‘Bir yudum sevgi idi’ istediğim.
Ama onu da, çok gördüler!