CEZALARINI tamamlayan Hasan Kılıç ve Yasin Öztekin kadroya, geçen hafta Fofona’nın yerine oyuna giren Cihan on bire girince Samsunspor’un oyun çehresi de değişmişti.
Bunu olumlu anlamda söylemiyorum.
Eyüp maçında Hasan ve Yasin yoktu.
Fofona sahadaydı.
Samsunspor daha enerjik ve sahanın her yerinde yardımlaşmayı ön plana çıkartan takım görüntüsündeydi.
Bu maçta Fofona neden kenarda olduğuna bir anlam veremedim.
Geçen hafta sahaya çıkan ilk on bir başarısız mıydı?
Değildi.
Futbolda illa da isimler oynayacak diye bir mecburiyet yok.
Aksine iyi oynayanı ödüllendirmek bir koşul.
Ama nedense Samsunspor’un hocası bu koşulu pek dikkate almamıştı.
Tabi bunu ilk yarı itibariyle söylüyorum.
İlk kırkbeş dakikada birbirini oynatmak istemeyen iki takım gördük sahada.
Bunun nedenle de ilk yarı boyunca sadece Samsunspor adına yaratılan bir yarım gol pozisyonu gördük.
İkinci yarıda Melih’in yerine oyuna giren Fofona sola, Yasin sağ kanada geçip, taşlar yerine oturmaya başlayınca Fofona’da farkını ortaya koymaya başladı.
Fofona ile başlayan atak soldan Soner ile kanat ortasına dönüşünce golcü Tomane klâs farkını ortaya koydu önce markajdan kurtardı kendini, sonrada A sınıf bir golcü vuruşuyla topu ağlarla kucaklaştırdı.
Samsunspor bu maçta geçen haftaki görüntüsüne sahip değildi.
Maçın onlar adına en güzel yanı ise doksan dakikanın bitiş düdüğü çaldığında haneye yazılan üç puandı.
Görünen o ki, Samsunspor kadrosunu ve oyun anlayışını olgunlaştırana kadar biraz daha sıkıntılı doksan dakikalar geçirecek.
Formalar sahibini bulduğunda oyunda güzelleşecek diye düşünüyorum.
Son sözü yine Fofona’ya bağlayarak bitirelim.
Maçın son dakikasında oyununu golle süsleme isteği takımını bir golden etti ama bir gerçeği de gözler önüne serdi.
kadrodaysa ve sakat değilse kim oynamazın cevabını hocalarına bırakayım ama FOFONA oynar.