İkisi de kaybettiğimiz coğrafyalardan, birisi Selanik’ten diğeri Kırım’dan. Selanikli olan da Karaman yörüklerinden…
Osmanlı Balkanları Türkleştirme politikası kapsamında yörükleri Balkanlara yerleştirmiş.
İkisi de kurmay subay, ikisi de ömürlerini cephelerde geçirmiş. Biri zaferler kazanmış, bir devlet kurmuş ve o devletin başkentin hakim tepesinde ebedi uykusunda…
Diğeri cephede alnından vurularak gurbet ellerde şehit düşmüş. Mezarı yıllar sonra ülkesine getirilmiş.
Birisi Enver Paşa, diğeri ise Mustafa Kemal Paşa.
Sözleri de güzeldir makamı da:
‘Kafkas dağlarında çiçekler açar,
Altın güneş orda sırmalar saçar,
Bozulmuş düşmanlar yel gibi kaçar,
Kader böyle imiş ey garip ana,
Kanım helal olsun güzel vatana.’
Milli mücadelenin kazanılmasından sonra Mustafa Kemal Paşa için bir başka marş daha bestelenmitir:
‘İzmir’in dağlarında çiçekler açar,
Altın güneş orda sırmalar saçar,
Bozulmuş düşmanlar yel gibi kaçar,
Yaşa Mustafa Kemal Paşa yaşa,
Adını yazılacak mücevher taşa.’
